درباره رتیل بیشتر بدانید

آشنایی با رتیل

رتیل ها به عنوان بزرگترین عنکبوت های جهان شناخته شده اند. اگرچه امروزه برخی از مردم از آن ها به عنوان حیوانات خانگی خاص، نگهداری می کنند؛ اما این جانداران پرمو برای اغلب مردم عادی مایه ترس و وحشت هستند.

آن ها دارای هشت پا بوده و بطور متوسط، طولی مابین 7 الی 10 سانتیمتر دارند و حتی می توانند به 30 سانتیمتر هم برسند. همچنین رتیل ها می توانند وزنی بالغ بر 75/6 گرم داشته باشند. رتیل ها در رنگ ها، سایزها و زیستگاه های مختلف یافت می شوند.


سم رتیل آجندا          سم قوی کشنده و دافع رتیل - آجندا

بیشتر آن ها به رنگ سیاه یا قهوه ای بوده و پوششی از مو بر بدن خود دارند. آن ها به دلیل بدن پرمویشان از سایر عنکبوت ها متمایز و شناخته می شوند. چندین گونه از رتیل ها دارای خطوط راه راه بر پاهای خود هستند.


سم رتیل کش و حشره کش مونوکان          سم رتیل کش و حشره کش بسیار قوی - مونوکان

موهای رتیل بعنوان یک سیستم دفاعی در برابر شکارچیان عمل می کند. هرچند آن ها در ظاهر ترسناک هستند، اما فقط زمانی که تحریک و یا عصبانی شوند وحشی می گردند.

 

                                                            

 

انواع گونه های رتیل:

آن ها دارای بیش از 900 گونه متفاوت هستند که نمونه های آن در بیشتر نقاط جهان یافت می شوند. برخی از انواع رتیل ها عبارتند از: رتیل پشت قرمز استرالیایی، رتیل عنتر، رتیل سیاه برزیلی، رتیل راه راه طلایی، رتیل رز شیلی، رتیل پرنده خوار جالوت، رتیل قهوه ای هائیتی، رتیل زانو قرمز مکزیکی، رتیل پنجه صورتی.

 

                                                           

 

رفتار، عادات و غذای رتیل ها:

غذای رتیل شامل ملخ ها، خانواده سوسک ها و سایر عنکبوت هاست. بسته به نوع، رتیل ها ممکن است مهره دارانی چون موش ها، مارها، قورباغه ها و مارمولک ها را نیز شکار کنند. گونه های درختی، اغلب حشرات بالدار، پروانه ها و حشرات موذی و نیز قورباغه ها را شکار می کنند. هرچند آن ها توانایی تارتنی دارند، اما بیشتر رتیل ها جهت به دام انداختن طعمه های خود از تله های توری استفاده نمی کنند. آن ها بیشتر از استراتژی کمین کردن یا شکار درشب استفاده می کنند. بسته به گونه، معمولاً رتیل ها در پناهگاه خود مخفی شده و طعمه را هنگامی که در آن حوالی تردد داشته و به دنبال غذا سرگردان است، غافلگیر می کنند.

 

                                                           

 

 

رتیل:

  1. ساختار بدن:

    • رتیل‌ها دارای دو بخش اصلی، یعنی سر و صدفه (بدن) هستند. بدن آنها دارای دو قسمت نسبتاً متمایز است.
  2. پاها:

    • رتیل‌ها عمدتاً پاهای زیادی نسبت به عنکبوت ها دارند که بر روی سرعت حرکت و شکار افزوده می‌شود. پاهایشان به عنوان ابزار شکار نیز استفاده می‌شوند.
  3. شکار:

    • رتیل‌ها بیشتر شکارچی هستند و از پاها و ابزارهای خود برای شکار جلب و گرفتن فرار بهره می‌برن

 

رتیل ها دارای سرعت عمل بالایی هستند:

آن ها با چند حرکت خیلی سریع، خود را به طعمه رسانده و آن را نیش زده و فلج می کنند. این زهر برای حیوانات کوچک (برخی حشرات و پرنده ها) سمی است اما برای انسان های بالغ خطر آنچنانی ندارد. رتیل ها معمولاً در مناطق خشک نیمه بیابانی و جنگل های استوایی زندگی می کنند. برخی از آن ها درختی هستند؛ یعنی لانه و شکارگاه ابریشمی خود را در سوراخ های درختان می ریسند. در حالی که، بقیه آن ها زمینی بوده و در مخفیگاه های زیر زمینی پنهان می شوند.

 

پوست اندازی رتیل ها:

تمامی رتیل ها دوران پوست اندازی را تجربه می کنند که در خلال آن پوشش محافظ خارجی بدن خود را می ریزند تا رشد نموده و بزرگ شوند. رتیل ها در طول مراحل مختلف رشد، یک سری پوست اندازی را پشت سر می گذارند.

 

دوره ی زندگی و تولید مثل رتیل ها:

دوره ی زندگی رتیل ها بستگی به نوع آن ها دارد. سیکل زندگی آن ها از زمان جفتگیری شروع می شود که در طول آن رتیل نر پناهگاه خود را جهت یافتن جفت مناسب ترک می کند. آن ها حتی مسافت های بسیار طولانی را جهت یافتن جفت خود طی می کنند و متأسفانه این سفر طولانی شان گاهی به مواجهه آن ها با انسان ها و محیط زندگیشان می انجامد.

 

                                                           

 

ماده ها تخم هایشان را در یک ساختار ابریشمی مانند که در اصطلاح کیسه تخمی نامیده می شود می گذارند. بعد از طی مدتی مشخص، بچه رتیل ها به دنیا می آیند. آنان در طول دوران رشد خود چندین بار پوست اندازی می کنند . پوست اندازی در تمام طول زندگی ماده ها ادامه می یابد. اما معمولا رتیل های نر بعد از رسیدن به دوران بلوغ، نمی توانند با موفقیت پوست اندازی کنند. فاصله بین دوره های پوست اندازی، همزمان با بزرگتر شدن رتیل ها افزایش می یابد. بیشتر رتیل های نر، به اندازه ماده ها عمر نمی کنند. برخی از انواع رتیل های ماده تا 35 سال هم زنده می مانند.

 

نیش رتیل:

رتیل ها نیش دراز و سوزن مانندی دارند. آن ها به ندرت انسان ها را نیش می زنند اما اگر تحریک شده یا نتوانند با فرار، از خود دفاع کنند ممکن است نیش بزنند. نیش رتیل ها معمولاً برای انسان سمی نبوده و درد آن به اندازه درد نیش زنبور عسل است. اما اگر رتیل ها شخصی را که نسبت به سمشان آلرژی دارد نیش بزنند، شخص ممکن است با عکس العمل هایی مانند درد شدید، تنگی نفس، خارش، تپش شدید قلب و تورم در محل نیش، مواجه شود.

 

دشمنان رتیل:

1. عقرب ها: رتیل ها دارای دشمنان طبیعی مختلفی شامل انواع بندپایان مانند عقرب ها هستند. از آنجائی که رتیل ها و عقرب ها، هر دو در مناطق بیابانی زندگی می کنند، ممکن است با یکدیگر مواجه شوند. در حالی که هر دوی آن ها مجهز به سیستم دفاعی خاصی هستند؛ ممکن است عقرب ها به دلیل سم قوی تر و پنجه هایشان حریف را مغلوب کنند.

 

2. زنبور: هاوک رتیل، یک نوع زنبور بسیار بزرگ و یکی از کشنده ترین دشمنان رتیل است. برخی از آن ها به رنگ آبی متالیک تا سبز با بال های قرمز و نارنجی هستند. هاوک رتیل، از زهر خود برای فلج نمودن طعمه خود استفاده می کند. سپس رتیل را به لانه خود می کشد؛ جایی که قرار است از بدن فلج آن به عنوان محلی جهت به دنیا آوردن تخم هایش استفاده کند. زمانی که تخم ها هچ شدند، از بدن رتیل که هنوز هم زنده است تغذیه می کنند.

 

چگونه رتیل ها را از محل زندگیمان دور کنیم؟

رتیل ها در خانه ها معمولاً در مکان هایی که تاریک، نمناک و دارای غذای کافی باشند، ساکن می شوند. بنابراین ممکن است آن ها را در زیرزمین و حتی کمد لباس هایتان بیابید. جهت دفع رتیل می توانید برخی روش های ساده را به کار ببرید.

1. به هم ریختگی و شلوغی را در داخل و محیط اطراف خانه از بین ببرید. با این کار آن ها جایی به عنوان لانه و پناهگاه نخواهند داشت.

2. پاکسازی خانه از وجود سایر حشرات می تواند باعث کاهش احتمال ورود رتیل ها جهت یافتن غذا شود.

3. اسید بوره نیز یکی دیگر از راه های مؤثر جهت قلع و قمع رتیل ها است.

 

با تله های چسبی رتیل را به دام بیاندازید:

تله های چسبی عنکبوت ها نیز راهی مناسب جهت شکار رتیل ها، بدون نیاز به انواع اسپری ها و مواد شیمیایی ایجاد می کند. آن ها می توانند در نقاطی که رتیل ها بیشتر تردد می کنند قرار داده شوند. این تله ها نیازمند نصب خاص یا طعمه نیستند و به همین دلیل، استفاده از آن ها بسیار راحت است.

 

از بین بردن مکان لانه سازی رتیل ها:

برخلاف سایر بندپایان، رتیل ها معمولاً لانه نمی سازند. آن ها بیشتر دوست دارند که لانه هایی را که از برگ درختان تشکیل شده است بیابند. پس کاهش میزان شاخ و برگ های موجود در زمین محوطه خانه، می تواند در کاهش احتمال وجود رتیل ها بسیار مفید باشد.


قویترین و اثرگذارترین سموم جهت نابود سازی و دفع انواع:

مگس | سوسک | موش | موریانه | مورچه | مار | مارمولک | ملخ | عقرب | عنکبوت | رتیل |

 | زنبور | شپش | ساس | کک | کنه | پشه